‘Hoera, mijn boek is klaar’ mailde stadsdorper Willem Kalb aan de redactie over zijn net verschenen boek Prinsessentranen ‘kunnen jullie er in het StadsdorpNieuws een paar regels aan wijden?’ Dat deden we graag, meteen al als cadeautip in het eindejaarsnummer. Want hij geeft met zijn portretten van vijftien negentiende-eeuwse vorstelijke bruiden een interessant inkijkje in de wereld van paleizen en residenties, die naar buiten toe een beeld van verhevenheid, degelijkheid en plicht lieten zien, maar waar zich achter de paleisdeuren kleine en grote tragedies afspeelden. Zijn mail was bovendien een leuke aanleiding om weer eens bij te praten met een  bekende, want als stadsdorper was hij enkele jaren actief als redacteur van de toenmalige nieuwsbrief en trekker van leeskring IV.


Interesse in de 19de eeuw en prinsessen

Interesse in vorstenhuizen ontstond al in zijn jeugd, vertelt Willem, in de tijd dat hij in de buurt van paleis Soestdijk woonde en regelmatig de AA limousines langs zag zoeven. Later in Amsterdam, waar hij inmiddels al een halve eeuw woont, kwam daar de interesse bij in de negentiende eeuw, die zo’n stempel op onze stad heeft gezet. Het mag dan de eeuw van de vernieuwing heten, die gold niet voor de staatsvorm, waarin de monarchie nog dominant was. En zeker niet voor de manier waarop die monarchen hun dochters en zusters aan de man brachten.

Prinsessen werden nog steeds op jonge leeftijd uitgehuwelijkt, doorgaans aan een aanzienlijk oudere partner die ze vooraf amper gezien hadden. Partners werden bovendien vaak in hetzelfde kleine kringetje van vorstenhuizen gezocht, wat leidde tot een overmaat van neef–nichthuwelijken met alle risico’s van overdracht van erfelijke aandoeningen.

Soms ging het allemaal goed, maar vaak zaten de prinsessen doodongelukkig in hun paleizen, ver weg in een ander land met een andere taal, een ander geloof en andere gewoonten. Een andere aanleiding tot vergieten van vele tranen was de constante stroom van vriendinnen en maîtresses die vele vorsten erop na hielden. ‘Doe alsof je het niet ziet’ was doorgaans het advies dat de prinsessen kregen, hun echtgenoten hadden nu eenmaal recht op hun ‘buitenvrouwen’. Maar problemen ontstonden als de vorst ook in het openbaar niet meer de schijn van verhevenheid en plichtsbetrachting ophield en nadrukkelijk met zijn nieuwe liefde naar buiten trad. In de 15 portretten van vorstelijke bruiden die in Prinsessentranen zijn opgenomen passeren alle varianten de revue, met elkaar een unieke blik op de laatste dagen van de absolute monarchie.

(lees verder onder afbeelding)


Feiten en beleving

Verschillende uitgevers hadden dan ook belangstelling voor de publicatie van zijn boek, maar de plannen strandden op hun vraag naar meer wetenschappelijke onderbouwing. ‘Ik ben nou eenmaal Neerlandicus en geen historicus en ik wilde ook geen teksten vol voetnoten produceren. Prinsessentranen is wel gebaseerd op historische feiten, maar ik wilde ook iets kunnen invullen van hun beleving van die feiten.’ En dus is het een uitgave in eigen beheer geworden.
(Lees hier meer over het boek)


Boek over eigen woongroep

Ook Woongroep aan de gracht, het aardige boekje over de geschiedenis van het pand en van de woongroep die het in de jaren zeventig weer geschikt maakte voor bewoning, is op die manier gepubliceerd. Met zijn partner Peter woont hij er nog steeds met veel plezier in het appartement op de bel-etage en ze hopen dat nog lang te kunnen voortzetten. ‘Door de komst van verschillende gezinnen met jonge kinderen om ons heen is het er de laatste jaren alleen maar levendiger en gezelliger op geworden’.

 

Bloggen en meer

Nog één vraag tot slot, kunnen we over een paar jaar weer een nieuw boek over een volgend onderwerp verwachten? Daar lijkt niet veel kans op, want ook zonder dat is zijn leven al meer dan gevuld. Met vrijwilligerswerk bij de Regenboog Groep als ‘maatje’ en ook wel bij taalcursussen voor buitenlanders, met mantelzorg- en huishoudelijke taken. En daarnaast kan hij toch ook het schrijven niet laten, maar dan wel in de vorm van kleinere overpeinzingen die hij deelt met de lezers van zijn blog. Inderdaad een gevuld leven!

https://wllmkalb.blog/author/wllmkalb


Het boek is te bestellen via https://www.bravenewbooks.nl/books/310834 

of via de auteur, wkalb@mail.com


Ina Wilbrink