Het was vol in het zaaltje beneden in de Vinse school. De projector stond klaar, emeritus-hoogleraar Marita Matthijssen werd namens StadsdorpBuurt7 welkom geheten door Marjo Visser. Het was 6 februari 2020.

Ruim een uur lang nam Mathijsen ons mee door het boeiende leven van Eduard Douwes Dekker die een deel van zijn jeugd doorbracht in onze Buurt7. Hij werd geboren in de Korsjespoortsteeg, en woonde later op de Haarlemmerdijk. Hij bezocht de Latijnse school aan het Singel, de voorloper van het Barleusgymnasium. Dat was voor iemand uit de kleine middenstand zeer uitzonderlijk maar dat kon omdat hij toen nog het voornemen had om predikant te worden.

Met veel smeuïge details vertelde Mathijsen ons over de verdere grillige levensloop van Douwes Dekker, ook na zijn vertrek naar het voormalige Nederlands Oost-Indië, waar hij als klerk voor de overheid werkte. Steeds weer was er sprake van financiële problemen en liefdesaffaires. 

In 1860 schrijft hij dan op een hotelkamer in Brussel zijn meesterwerk de Max Havelaar onder het bekende pseudoniem Multatuli. Jacob van Lennep heeft een grote rol gespeeld bij de publicatie van de eerste drukken van de Max Havelaar, hij haalde de scherpe kantjes van deze literaire aanklacht af. Pas veel later zou professor Garmt Stuiveling de zogenaamde nulde druk van de Max Havelaar uitgeven, gebaseerd op het ongewijzigde originele manuscript. In zijn Ideeën – Mathijsen noemde het ‘een soort blogs avant la lettre’ – zitten de verhalen over Woutertje Pietsere verspreid, deels autobiografische jeugdherinneringen met een prachtig beschrijving van de Joodse buurt van Amsterdam rond het Waterlooplein.

De drankjes na afloop werden zoals altijd verzorgd door De Ware Jacob. Marita Mathijsen bleef er gezellig bijzitten en beantwoordde nog tal van vragen van de leergierige bezoekers over de rebel en romanticus Multatuli.