Daar zaten we dan, de hele Leesgroep IV op anderhalve meter van elkaar. Op een zonnige vrijdagnamiddag, op het ruime terras van Angelique. Het ging eigenlijk  prima. 

Natuurlijk hebben we het eerst uitvoerig gehad over de intelligente lockdown, wat we er zelf van merkten en hoe we ons voelden in deze bijzondere tijd. Het levert wel een voordeel op: er is veel tijd om te lezen en de boekwinkels zijn nog open. 

Wij bespraken de dikke roman van Arnon Grunberg Bezette gebieden. Dat was niet eenvoudig omdat de meningen sterk uiteen liepen. Maar dat is goed voor de discussie. We hebben allemaal een verschillende achtergrond en verschillende verwachtingen bij een boek. Een voordeel was dat we de hoofdpersoon van dit boek al kenden, we hadden de vorige keer Moedervlekken gelezen dat ook ging over  Otto Kadoke, een ietwat merkwaardige psychiater. Bezette gebieden is daar een vervolg op.  

Grunberg schrijft geen makkelijke roman waarin je je kunt meeleven met de personages.Hij schrijft veel meer een ideeënroman, waarin standpunten worden ingenomen en de handelingen in dienst staan van zijn betoog.

De ene lezer kan dat meer waarderen dan de andere en dat leidde tot pittige uiteenzettingen. Maar dat  is juist het prettige van een leeskring, je komt er achter dat je dezelfde tekst ook heel anders kunt lezen en anders kunt beleven.  

We waren nog lang niet uitgepraat toen we tegen zessen weer de Keizersgracht opliepen, anderhalve meter van elkaar.