Opnieuw kwam
Leesgroep IV bij elkaar op het terras van Angelique. Het is een heerlijke dinsdagmiddag, warm met een fris windje. We hebben weer een flinke pil gelezen, de wederwaardigheden van de 17-jarige Ewoud Meyster die opgroeit in het Utrecht van eind jaren vijftig. Hij woont alleen bij zijn nogal kille moeder en zit behoorlijk met zichzelf in de knoop. Hij is niet tevreden over zijn uiterlijk, hij meet zich een houding aan die indruk moet maken op zijn vrienden. Hij wil leiderschap tonen, anderen aan zich binden. Daarbij koestert Ewoud een geheim en natuurlijk loopt het niet goed af.
De schrijver heeft tientallen pagina’s nodig om Ewouds stemmingen weer te geven in een lange monologue intérieur. Hij herhaalt zich vaak. De sfeer doet soms denken aan De Avonden van Gerard Reve, maar De Hoogstapelaar is minder ironisch, minder verrassend. Critici waren lovend over dit boek, de leden van de leesgroep zijn veel minder enthousiast.
Voor de volgende bijeenkomst in juni lezen we een klassieker, Cirkel in het gras van Oek de Jong. Dat zich afpeelt in Rome, waar we nu even niet naar toe kunnen.